Inwentaryzacja wnętrza, czyli bardzo dokładny jego pomiar, to czynność od której zaczyna każdy architekt wnętrz. Kierujemy się wówczas zasadami i technikami, które pozwalają nam na bardzo dokładne zanotowanie i opisanie przestrzeni, którą będziemy projektować. Dzisiaj nauczę Was, jak poprawnie to robić, tak, abyście tę wiedzę mogli wykorzystać na swoje potrzeby lub przed konsultacją ze mną.
Inwentaryzacja to proces niezmiernie istotny i konieczny przed planowaniem układu funkcjonalnego, rysowaniem lub zamawianiem mebli. Dzięki pomiarowi, a co za tym idzie dzięki wiedzy na temat fizycznych wymiarów pomieszczenia, jesteśmy w stanie ustalić gdzie zmieści się dany mebel oraz ile farby lub okładziny podłogowej musimy zamówić. Co więcej, inwentaryzacja pozwala nam również określić czy i gdzie znajdują się takie elementy jak skrzynki elektryczne, gniazda, wentylacja, przyłącza wodno-kanalizacyjne, a co za tym idzie ustalić jak coś zaplanować i gdzie.
No dobrze! Mam nadzieję, że przekonałam Cię, że warto zrobić inwentaryzację. Weźmy się więc do pracy. A potrzebne nam będą:
- kartki A4 na sztywnej podkładce
- linijkę (możesz również rysować bez)
- ołówek z gumką lub niebieski ścieralny długopis
- trzy kolorowe długopisy
- miarka i dalmierz (jeśli masz to super, ale dasz radę również bez niego)
- aparat lub telefon z aparatem
- ktoś do pomocy
A teraz inwentaryzacja krok po kroku:
Narysuj ogólny rzut mieszkania. Zrób to ołówkiem lub długopisem ścieralnym. Na pewno coś pójdzie nie tak, więc zetrzyj błędną linię i narysuj ją na nowo. Postaraj się zachować proporcje. Jeśli inwentaryzujesz całe duże mieszkanie, narysować każde pomieszczenie na jednej kartce. Ważne, aby Twój rysunek był duży. Za chwilę na Twoim rysunku pojawią się dodatkowe informacje więc jeśli Twój rysunek będzie mały, linię najdą na siebie i rysunek będzie ciężko odczytać. Rysując uwzględnij wszystkie ściany, wnęki, piony, wykusze. Zaznacz okna oraz drzwi (z opaską, zmierz również szerokość samego skrzydła) lub otworu drzwiowego. Przerywaną linią zaznacz w którym kierunku się otwierają.
Zmierz szerokość każdej ściany, drzwi i okien. Zmierz również całościową długość i szerokość pomieszczenia. Sprawdź, czy wszystkie się zgadza dodając poszczególne odcinki ścian. Wszystkie wymiary nanieś na kartkę czerwonym długopisem.
Czas na pomiary pionowe. Zmierz wysokość pomieszczenia oraz drzwi.
Skup się przez chwilę na oknach. Zmierz ich szerokość, wysokość, głębokość glifu , wysokość oraz grubość parapetu (oraz ile wystaje do wewnątrz pomieszczenia i na boki).
Jeśli są w pomieszczeniu wnęki, podciągi lub skosy, nanieś je na kartkę przerywaną linią.
Przejdź po pomieszczeniu. Nanieś na plan kanały wentylacyjne (możesz narysować literę W) oraz inne nietypowe elementy.
Zmieniamy kolor długopisu na zielony. Kropką zaznaczamy gniazda elektryczne i łączniki, a następnie mieszamy ich odległość od podłogi oraz odległość od najbliższej ściany, Jeśli wiesz, który łącznik włącza który punkt świetlny, oznacz je tą samą cyfrą, np. 1. Pamiętaj, że wszystkie te elementy mierzymy do osi, czyli do środka oprawki.
Następnie zaznaczy lampy na suficie oraz kinkiety. Zmierz ich odległość od podłogi oraz najbliższej ściany.
Nanieś na plan miejsce skrzynki elektrycznej oraz (jeśli występują) innych elementów związanych z elektryką.
Czas na hydraulikę. Ją zaznaczamy kolorem niebieskim. Na plan nanieś kreską oś przyłączy wodnych i kanalizacyjnych oraz ich odległość od ściany i podłogi.
Zmierz grzejniki (ich wysokość, szerokość, głębokość) oraz nanieś je na plan.
Zmierz i nanieś na plan rewizje oraz liczniki wody.
Jeżeli pomieszczenie ma skosy, warto narysować również widoki ścian.
Zrób zdjęcia inwentaryzowanej przestrzeni, ogólne oraz każdej ściany z osobna (ważne, aby po ujęciu można było stwierdzić która to ściana).
I gotowe. Brawo!
